Σεμπαστιάνο ντελ Πιόμπο

(Sebastiano del Piombo). Ιταλός ζωγράφος, που ανήκε στην Ενετική Σχολή (1485 - 1547). Αρχικά ασχολήθηκε με τη μουσική, αλλά σύντομα κατανόησε ότι η μόνη τέχνη που τον συγκινούσε ήταν η ζωγραφική. Υπήρξε μαθητής του Μπελίνι και του Τζιορτζιόνε. Τα πρώτα αξιόλογα έργα του βρίσκονται στο ναό του Αγίου Ιωάννου του Χρυσόστομου στη Βενετία. Το 1511, ο Σ. πήγε στη Ρώμη, όπου επηρεάστηκε από την τεχνοτροπία του Μιχαήλ Άγγελου, με τον οποίο και συνδέθηκε φιλικά. Σπουδαιότερα έργα του είναι η Ανάσταση του Λαζάρου, που φιλοτεχνήθηκε το 1519 για τον Ιούλιο των Μεδίκων, τότε επίσκοπο Ναρβόνης, που αργότερα έγινε πάπας με το όνομα Κλήμης ο Z’. Ο πίνακας αυτός βρίσκεται σήμερα στην Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου. Όταν ο Ιούλιος των Μεδίκων εκλέχτηκε πάπας, ο Σ. διορίστηκε σφραγιδοφύλακας της παπικής Αυλής, με αποτέλεσμα να περιορίσει τη ζωγραφική του δραστηριότητα. Λίγο αργότερα μάλιστα ήρθε σε προστριβές με τον μέχρι τότε φίλο του Μιχαήλ Άγγελο και από τότε έπαψε να πειθαρχεί στις ζωγραφικές αισθητικές προτιμήσεις του μεγάλου δημιουργού.